МTwierdza Manawi jest miejscem mało odwiedzanym przez turystów, ale ze względu na swoje piękno i malowniczość oraz doskonałe położenie, budowę fortyfikacji rozpoczęto w X-XI wieku, a w XVII-XVIII w. rodzina królewska Bagrationi zbudowała zamek i ich letnią rezydencję tutaj. Lokalizacja twierdzy dawała przegląd we wszystkich kierunkach w promieniu 10-15 kilometrów, co pozwalało na czas ostrzec o pojawieniu się wrogów. W twierdzy Manawi rodzice najsłynniejszego, ostatniego króla Gruzji – Herakliusza II – cara Teimuraza i królowej Tamary urządzili ślub, a latem – w swoim zamku Manawi niekiedy odpoczywała rodzina królewska.
Twierdza wizualnie składa się z 2 części. Pierwszą z nich jest cytadela, która znajduje się na wzgórzu. Druga część to dolna forteca. Cytadela — to pomieszczenia mieszkalne i gospodarcze chronione murem obronnym, dolna forteca to główna linia, która została stworzona, aby wróg nie mógł zbliżyć się do Cytadeli.
Mury ogrodzeniowe Cytadeli składają się z 4 okrągłych baszt, z których teren był dobrze widoczny. Były to główne punkty obserwacyjne, stąd w razie niebezpieczeństwa wysyłano alarm do dolnej twierdzy i samej wsi.
Jak i każda forteca, Manawi miała kilka wejść. Zachowało się główne wejście do północnej części Cytadeli. To przez niego carowie wraz ze swoją świtą wjeżdżali do ich posiadłości. A teraz możemy powtórzyć drogę królów do Cytadeli – droga została niedawno odnowiona. Niestety nie wszystkie elementy fortecy przetrwały, ale nawet to wystarczy, aby zrozumieć, jak i za co zostały wówczas zbudowane i poczuć ducha starożytności, aby choć przez chwilę poczuć się uczestnikami tamtych czasów i wydarzeń.
Obecnie w skład kompleksu wchodzą następujące budynki:
– zamek wewnętrzny (najnowszy ze wszystkich budynków w kompleksie);
– cytadela (górny kompleks obronny);
– ruiny dawnego domu z wieżą i basztą;
– 3 kościoły (duży kościół p.w. NMP, mały kościół i kościół św. Jerzego);
– dolna twierdza (pierwsza linia obrony na drodze wroga);
– zbiornik wodny.
Historia twierdzy jest bardzo tajemnicza. Wyraźnie widać strategiczne znaczenie twierdzy, ale zachowało się bardzo niewiele informacji na jej temat. Sądząc po różnych stylach budowy, król nie miał dość tych struktur, które były już w twierdzy, więc rozpoczyna budowę pałacu. O randze kompleksu świadczy również fakt, że w 1712 roku król Teimuraz II (najmłodszy syn króla Kachetii Herakliusza) urządził tu swój ślub i przez kolejne lata mieszkał w twierdzy Manawi. Udokumentowano, że już w 1724 roku życie w twierdzy toczyło się pełną parą. Wiadomo też, że na początku XVIII wieku mieszkał tu i rządził król Kachetii Dawid II (najstarszy syn króla). Kolejne informacje pochodzą z 1772 roku od Johanna Antonovicza Guldenstedta, historyka i podróżnika. Pisze, że wieś Manawi została prawie całkowicie zniszczona, a pozostała ludność udała się na północ, przez strome wzgórze. Na tym kończą się dane historyczne o twierdzy i można się tylko domyślać jej losów. Bez stałego monitorowania stanu twierdza zaczęła po prostu się zapadać i do dziś zachowała się około połowa kompleksu.
W przeciwieństwie do wielu twierdz i kompleksów świątynnych w Gruzji, nie przeprowadzono tu żadnej odbudowy, co jest świetne. Widzimy tylko to, co się zachowało i rozumiemy, że te budowle, nagrobki i same kamienie mają od 5 do 10set lat. To jest niesamowite!
Dla turystów, którzy kochają zniszczoną starożytność, nie zepsutą szybką odbudową, miejsce to może być prawdziwym znaleziskiem. Nawiasem mówiąc, dla miłośników fotografii artystycznej to tylko dar losu: skrzyżowanie natury i architektury, współczesnego życia i minionej historii. Odwiedzając twierdzę, robiąc wspaniałe zdjęcia, przedłużycie historię twierdzy i pozostawicie wspomnienia dla przyszłych pokoleń!
Wycieczka do Twierdzy Manawi
